Łódź to miasto, które dało Polsce i całemu światu szereg utalentowanych postaci z branży kultury, nauki i sztuki. Do najwybitniejszych łodzian należy zaliczyć zdolną kompozytorkę i skrzypaczkę Grażynę Bacewicz – pisze portal lodzanka.eu.
Z życiorysu kompozytorki
G. Bacewicz urodziła się w 1909 roku w Łodzi, w polsko-litewskiej rodzinie – całej dynastii muzyków i ludzi związanych z muzykowaniem oraz sztuką. Zarówno ojciec Grażyny, jak i jej dwaj bracia wybrali dla siebie drogę życiową związaną ze sztuką muzyczną – wszyscy byli kompozytorami.
W tym miejscu należy wspomnieć o jednym z braci Bacewicz – Kiejstucie Becewiczu. Jego nazwisko jest równie wybitne jak jego siostry – K. Bacewicz był pedagogiem, pianistą i organizatorem życia muzycznego w Łodzi. Dodatkowo jest znany z tego, że był rektorem Akademii Muzycznej.
Od urodzenia było więc jasne, że G. Bacewicz w swoim życiu zajmie się muzyką. Przyszła kompozytorka kształciła się w stołecznej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, gdzie miała zaszczyt pobierać lekcje u samego Kazimierza Sikorskiego, wybitnego kompozytora i teoretyka muzyki.
Pierwsze osiągnięcia w karierze muzycznej
G. Bacewicz wkrótce zaczęła odnosić sukcesy w muzyce zarówno jako kompozytorka, jak i utalentowana skrzypaczka. W 1935 roku otrzymała swoją pierwszą godną uwagi nagrodę – wyróżnienie na I Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu.
Dalej miały miejsce jej występy na scenach zagranicznych. Tworząc muzykę, G. Bacewicz odwiedziła różne kraje świata, występując na dużych scenach przed znakomitą publicznością. Wiadomo, że przed wybuchem II wojny światowej odwiedziła z koncertami Francję, kraje bałtyckie i Hiszpanię. Po II wojnie światowej skrzypaczka kontynuowała swoją trasę – dotarła do Belgii, Czechosłowacji, Rumunii, Węgier. Znaną łodziankę we Francji witano ze szczególną miłością i niepokojem – nic dziwnego, że przyjeżdżała do tego kraju kilka razy.
Od kariery skrzypaczki po działalność kompozytorską i pedagogiczną
G. Bacewicz bez wątpienia miała prawdziwy talent muzyczny, a jej kariera koncertowa była błyskotliwa – bardzo szybko skrzypaczka zaczęła być rozpoznawalna, a jej styl wykonawczy wyróżniał się na tle innych. Jednak później zdecydowała się zakończyć działalność koncertową i rozpocząć pracę kompozytorską.
W latach 50. skupiła się więc na tworzeniu nowych utworów muzycznych. Tutaj najpierw wybrała dla siebie styl neoklasyczny, później zdecydowała się pisać muzykę w bardziej ekspresyjnym stylu. Oczywiście, jako kompozytorka G. Bacewicz koncentrowała się głównie na skrzypcach.
Uważa się, że G. Bacewicz była jedną z pierwszych kobiet kompozytorek w Polsce, której udało się osiągnąć bycie wybitną. Wcześniej w historii najczęściej spotykamy męskie nazwiska znanych twórców muzycznych.
Poza tym G. Bacewicz była kobietą wszechstronną, która zajmowała się również nauczaniem. W 1945 roku podjęła pracę w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w swoim rodzinnym mieście. Tutaj kompozytorka uczyła teorii muzyki i udzielała lekcji gry na skrzypcach.
Kolejno uczyła w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, gdzie wykładała kompozycję. Kompozytorka pracowała w tym miejscu aż do śmierci, która nastąpiła w 1969 roku. Jednocześnie w tym okresie kobieta była często zapraszana jako jurorka różnych konkursów muzycznych odbywających się w Poznaniu, Warszawie, a nawet za granicą – m.in. w Paryżu, Moskwie, Budapeszcie.
Nazwisko słynnej mieszkanki Łodzi wciąż jest pamiętane w jej rodzinnym mieście, jak i kraju pochodzenia. Jej imię nosi szereg międzynarodowych konkursów muzycznych, festiwal muzyczny w Łodzi oraz międzynarodowy konkurs skrzypcowy w tym mieście.